Eraikuntza bolumen handi bat da, konpaktu, soil eta zorrotza. Horrek seriotasuna ematen dio duen erabilerari, ekipamendu hori Euskal Pilotaren zentroa izango delako.
Programa antolatu ondoren, erabilera ezberdinak nahasten dira eta horrela, azkenik, dimentsio handietako eta geometria puruko paralelepipedo bat osatu da.
Emaitza monolito beltz handia da, Bilboko hiri inguruko paisaian leku garrantzitsu bat.
Barrualdeko espazioa espazio ireki eta konektatua da; bertan igarobideen espazioa murrizten eta egonaldiko eremua handitzen saiatu da, eta bitarteko ebazpena lortu da.
Eraikuntza ikusleri begira pentsatu da, harentzat esperientzia bat izan dadin, eta ez bakarrik kirol ikuskizun bat.
Erabiltzaileak ikusmen-konexioez eta espazio-diagonalizazioez betetako barruko espazio batetik ibiltzen da. Barrualdea porotsua da eta ia ez du banaketarik, baina egongela ezberdinak banatzen ditu.
Eraikuntzaren barrualdeko soiltasunak kontraste egiten du barrualdeko konplexutasun geometrikoarekin; hau da, barrualdean harmailak osatzen dituzten plano inklinatuen kokapenak sortutakoarekin eta barrualdean koloreari eta argi naturalari emandako lehentasunak sortutakoarekin.